Κατώτατος μισθός: Νέα πρόταση στο «τραπέζι» -Τι «κόβει» τις μεγαλύτερες αυξήσεις

Κατώτατος μισθός: Το υψηλό μη μισθολογικό κόστος «κόβει» τις προσδοκίες για υψηλότερους μισθούς. Ειδικά την τρέχουσα, εξαιρετικά αρνητική συγκυρία, με την ανάφλεξη του πληθωρισμού, και την δραματική μείωση της αγοραστικής δύναμης των εισοδημάτων και κυρίως του κατώτατου μισθού, οι ειδικοί εκτιμούν ότι μια μικρή αύξηση στον κατώτατο μισθό, της τάξης του 2% σε συνδυασμό με τη μείωση των εισφορών εργαζόμενου κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες, θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των καθαρών απολαβών κατά 5%. Το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουμε και αν ο κατώτατος αυξηθεί κατά 4% και μειωθούν οι εισφορές εργαζόμενου κατά 0,5 π.μ. Αντίστοιχα, αν αυξηθεί κατά 6% και υπάρξει μείωση των εισφορών κατά 2,5 π.μ. η αύξηση στις καθαρές απολαβές θα είναι της τάξης του 9%.

Έτσι, για παράδειγμα το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) στην έκθεσή του επισημαίνει ότι το άθροισμα εισφορών εργαζόμενου και εργοδότη είναι το πέμπτο υψηλότερο στις χώρες της ΕΕ και κατά 14,2 π.μ. υψηλότερο από το μέσο όρο των ανεπτυγμένων οικονομιών του ΟΟΣΑ και συνεπώς είναι αναγκαίο να υπάρξει ένας συνδυασμός αυξήσεων στους μισθούς με μείωση της φορολόγησης της εργασίας.

Στην τελική του πρόταση το ΙΟΒΕ, με στόχο την ταχύτερη και διατηρήσιμη οικονομική ανάπτυξη, κρίνει σκόπιμο να δοθεί προτεραιότητα αξιοποίησης ενδεχόμενου δημοσιονομικού χώρου στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, ειδικά σε σχέση με τη φορολογία της εργασίας και τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, με μέτρα μόνιμης διάρκειας. Αυτό, εκτιμά ότι θα έχει άμεσα θετικές συνέπειες στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, βελτιώνοντας την σχετική αγοραστική δύναμη των χαμηλόμισθων εισοδηματικών κλιμακίων, καθώς και τα κίνητρα των ατόμων για επίσημη απασχόληση, με ευεργετικές επιδράσεις για την πραγματική οικονομία και τη δημοσιονομική κατάσταση μεσο-μακροχρόνια. Προσοχή όμως. Το Ίδρυμα ξεκαθαρίζει πως δεδομένης της πίεσης για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, οποιαδήποτε μείωση των εισφορών (εργαζόμενου ή/και εργοδότη) θα χρειαστεί να συνδυαστεί με επιδότηση από το κράτος μέσα από προτεραιοποίηση της συγκεκριμένης δαπάνης σε περίπτωση εύρεσης δημοσιονομικού χώρου.

Παραθέτει δε, και διάφορα σενάρια πολιτικής, που συνδυάζουν τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με δημοσιονομικές παρεμβάσεις στην πλευρά των εισφορών. Σύμφωνα με αυτά, ένας λελογισμένος συνδυασμός με μικρή αύξηση του κατώτατου αλλά και μείωση των εισφορών μπορεί να αποδώσει αύξηση έως και 7% στις καθαρές αποδοχές των χαμηλόμισθων.

Για παράδειγμα, θα μπορούσε ο κατώτατος μισθός να αυξηθεί μόλις κατά 2% από 663 σε 676,3 ευρώ και να μειωθούν οι εισφορές εργαζόμενων κατά 1,5 π.μ. ώστε οι καθαρές απολαβές του εργαζομένου να διαμορφωθούν στα 575 ευρώ (αύξηση 3%). Εάν η μείωση αυτή συνδυαστεί με αντίστοιχη αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 4%, ήτοι στα 689,5 ευρώ μεικτά, τότε ο εργαζόμενος θα λάβει καθαρά 593 ευρώ, ήτοι αύξηση 6%. Στην περίπτωση αύξησης του κατώτατου κατά 2% και μείωσης των εισφορών κατά 2,5 π.μ., στην τσέπη του εργαζόμενου θα έμπαιναν 588 ευρώ (αύξηση 5%). Αντίστοιχα, συνδυασμός αύξησης 6% (702,8 ευρώ) και μείωσης εισφορών κατά 1,5 π.μ., οδηγεί σε καθαρό πληρωτέο ποσό της τάξης των 604 ευρώ, ήτοι αύξηση 8%.

Read Previous

Νεκτάριος Φαρμάκης: «Η άυλη κληρονομιά είναι ο μεγαλύτερος πλούτος της Δυτικής Ελλάδας»

Read Next

Πόλεμος στην Ουκρανία: Απόλυτη καταστροφή από το βομβαρδισμό σε εμπορικό κέντρο του Κιέβου

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *