του Γιάννη Αθανασόπουλου
Κλινικός Ψυχολόγος, MSc
“Ένα αρχικό Ξεκαθάρισμα: Οι φαρμακευτικές εταιρείες πωλούν προϊόν”
Δεν προσφέρουν αγαθοεργία.
Οι νόμοι της αγοράς είναι αδυσώπητοι.
Ακόμα και σε τόσο ευαίσθητα θέματα, όπως αυτά της “ψυχής”. Τα θέματα της ψυχής “πουλάνε”…
Το μάρκετινγκ αγγίζει τα πάντα πλέον. Εφόσον άγγιξε την ψυχή μας, τότε έχω κάθε δικαίωμα να λέω ότι άγγιξε τα πάντα…(!)
Μας λένε ότι οι κυβερνήσεις και οι αντίστοιχες δομές τους (π.χ. ΕΟΦ) πως έχουν ελέγξει διεξοδικά όλα τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιατρικών φαρμάκων και έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλή πριν από την έγκρισή τους. Αλλά όμως η ίδια η κυβέρνηση δεν έχει εργαστήρια και επιστήμονες να κάνουν αυτή την έρευνα. Στηρίζει τις γνώσεις σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας στις ίδιες τις φαρμακοβιομηχανίες…
Αν κάθε φορά δέχομαι σχόλια ότι ξεκινάω απότομα και αντιψυχιατρικά, τότε αυτή τη φορά θα ακούσω ότι έφτασα στο άκρο της αντιψυχιατρικής (!)
Και όμως, δεν είναι έτσι. Εκτιμώ την αξία της ψυχιατρικής επιστήμης. Την αληθινή της αξία.
Δεν εκτιμώ τα παραληρηματικά φιλοσοφήματα..
Εκτιμώ τις αληθινές έρευνες, τις μελέτες, την πρόοδο του κλάδου μου.
Δεν εκτιμώ τον Ολοκληρωτισμό και τον Δογματισμό. Δεν εκτιμώ τις ψυχο-παρωπίδες που βάζουμε.
Προσωπικά…
Το γεγονός ότι τα Ψυχο-Φάρμακα είναι ευρέως διαδεδομένα και χρησιμοποιούνται από ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσω, θα αφήσω πίσω μου εκείνη την αξία που ονομάζω “Θεραπεία” ωστέ, απλά και μόνο, να συμπλέω με το “πνεύμα των καιρών”..
Την Θεραπεία, όμως, έτσι όπως μου την έμαθαν μεγάλοι και σπουδαίοι άνθρωποι, καθηγητές, ψυχοθεραπευτές, ψυχαναλυτές..
Την Θεραπεία της Ψυχής, την Ψυχοθεραπεία.
“Μίλησε.. Μίλησε για όλα αυτά.. Και δες τι μαγικό που είναι να βρίσκεις.. Εσύ να βρίσκεις.. Εσύ..”
Γεγονός: Οι άνθρωποι που είναι χαρακτηρισμένοι ως πάσχοντες «ψυχικά» έχουν σύνθετα προβλήματα, τα οποία δεν μπορούν να επιλυθούν αποκλειστικά με τα χάπια.
Μην ξεχνάμε ότι το Φάρμακο, ΚΑΤΑΣΤEΛΛΕΙ, δεν ΕΠΙΛΥΕΙ!
Πράγματι, οι πάσχοντες από ψυχικά προβλήματα έχουν συνήθως σύνθετα προβλήματα. Αναρωτιέμαι, πώς γίνεται ένα μαγικό χάπι να εισβάλει σε αυτό το φάσμα Συνθετότητας, να αλλάξει, να διαμορφώσει, να σε “κάνει καλά”…; Γιατί φτάνουμε στο σημείο να μιλάμε για επιτυχία όταν μιλάμε απλώς για καταστολή..;
Ο ψυχικός πόνος δεν είναι οργανικός πυρετός… Μερικές φορές αναρωτιέμαι εάν απλώς ανήκω ακόμα σε εκείνους τους ρομαντικούς θεραπευτές που θεωρούν και πιστεύουν ότι η δυναμική και η αξία της αληθινής ψυχοθεραπείας μπορεί να φωτίσει τα πάντα, ή τουλάχιστον θα ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να φωτίζει τα πάντα..
Γιατί εδώ μιλάμε για Προσπάθεια. Όχι για απόπειρα Καταστολής!
Και από την άλλη, είναι τόσο παγιωμένο το σύστημα αυτό που αν εκφράσεις την δυσπιστία σου, θα ανοίξει το στόμα του να σε φάει μαζί με όλους τους υποστηρικτές του.. : “Αυτά ισχύουν φιλαράκο.. Υπάρχουν έρευνες.. Υπάρχουν αποτελέσματα.. Υπάρχει η παγκόσμια αποδοχή και χρήση…”
Ναι..! Λες και δεν γνωρίζω ότι αυτή την “παγκόσμια αποδοχή” την σχηματίζει η εκάστοτε ελίτ κοινωνικής επιρροής.. Είτε αυτό λέγεται Φαρμακοβιομηχανία ειδικά, είτε γρήγορο, ετοιματζίδικο Καπιταλιστικό Σύστημα γενικά…
Και να το κάνω ακόμα πιο προσωπικό; Αυτό το ελληνικό σύστημα που αντί να προσφέρει δωρεάν ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες σε ανθρώπους όπως κάθε μεγάλο ευρωπαϊκό κράτος, σου παρέχει την δυνατότητα να συνταγογραφηθείς ψυχοφάρμακα από το ταμείο σου…
Σκουπίστε – Καθαρίστε – Τελειώσαμε.. Επόμενος!
Ο μοναδικός στον κόσμο διδάκτωρ Ψυχολογίας που είναι πρώην τρόφιμος ψυχιατρείου , ο Πέτερ Λεμάν γράφει:
«Δεν μου έδωσαν βοήθεια, μου έδωσαν μόνο ψυχοφάρμακα. Είχα καταλήξει σαν φυτόπαίρνοντας καμιά εικοσαριά χάπια την ημέρα.Οι γιατροί πίστευαν ότι ήμουν ξεγραμμένος και δεν μου επέτρεπαν καν να έχω πρόσβαση στον ψυχιατρικό μου φάκελο.Και όμωςκατάφερα να επιβιώσω. Οχι χάρη στα φάρμακααλλά χάρη στις δικές μου δυνάμειςκαι στους (ελάχιστους) φίλους που μου είχαν απομείνει όταν με “πέταξαν” έξω από το ψυχιατρείο εν μια νυκτί».
Τα λόγια του δρος Λέμαν αποκαλύπτουν μια ψυχιατρική πραγματικότητα σχεδόν τρομακτική, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από τον εγκλεισμό του.
«Η σύγχρονη κοινωνία έχει εθιστεί στα ψυχοφάρμακα ως την εύκολη λύση και δυστυχώς οι ψυχίατροι υποστηρίζουν αυτή τη νοοτροπία.Αυτό που δεν μας λένεωστόσοείναι ότι τα εν λόγω χημικά,πρώτον,έχουν σοβαρότατες παρενέργειες, δεύτερον προκαλούν σοβαρό εθισμό και,τρίτον, μακροπρόθεσμα καταπολεμούν απλώς τα συμπτώματαχωρίς να λύνουν τα προβλήματα που υποβόσκουν».
Δεν θα πω ότι είμαι Υπέρ των Ψυχό-Φαρμάκων.
Δεν θα πω ότι είμαι Κατά των Ψυχό-Φαρμάκων.
Και αυτό δεν είναι διπλωματία για να τα έχω καλά με τους Ψυχολόγους και τους Ψυχιάτρους. Απλώς η πίστη μου ανήκει αλλού.. Πιστεύω στην Ψυχοθεραπεία.. Και Θα πιστεύω σε αυτήν!
Η καθηγήτρια μου, Φωτεινή Τσαλίκογλου, γράφει:
Βάρβαρο είναι ένα κοινωνικό σύστημα που κάνει τα πάντα για να σε βγάλει στην “απ’έξω” και μετά σε λοιδορεί, σε οικτίρει ή σου προτείνει “φάρμακα”, για να “γιατρέψει” την οδύνη που το ίδιο γεννά. Βάρβαρο είναι η λέξη “αξιοπρέπεια” να σηματοδοτεί “πολυτέλεια” ή “πλεονασμό”. Βάρβαρο είναι το νόμιμο να είναι και ηθικό. Βάρβαρη είναι η δολοφονία των ονείρων. Βάρβαρη είναι η αίσθηση του εαυτού ως ”πεταμένου εκεί”.
Βάρβαρο, φίλοι μου, είναι να ξεχνάμε την Αξία που έχει ο ίδιος ο άνθρωπος στο να λύνει, να συμπαρασύρει, να προτείνει, να αλλάζει…
Βάρβαρο είναι να παραμένουμε στην λύση (;) του δευτερολέπτου και να αφήνουμε απ’ έξω την λύση που απαιτεί προσπάθεια, χρόνο και αγώνα..
Βάρβαρο είναι να μετατρέπεις τον άνθρωπο σε ένα κουτάκι με οδηγίες χρήσης…
Συνεχίζουμε…
Κλινικός Ψυχολόγος, MSc
-Εξειδίκευση στην Κλινική & Κοινωνική Ψυχολογία των Εξαρτήσεων
