Τουλάχιστον 73 ηγέτες σε 53 δημοκρατικές ή ημιδημοκρατικές χώρες ήρθαν αντιμέτωποι με τον πέλεκυ της δικαιοσύνης από το 2000 μέχρι σήμερα.
«Ένα λάθος γίνεται σφάλμα μόνο όταν προτιμήσουμε να μην το διορθώσουμε», είπε πει ο Τζον Φ. Κένεντι, συνοψίζοντας σε μια πρόταση ίσως την μεγαλύτερη αχίλλειο πτέρνα των ΗΠΑ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πρώτος στην κούρσα για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, που μπορεί να τον κάνει ξανά ένοικο του Λευκού Οίκου, αφού συγκεντρώνει το 47% στην πρόθεση ψήφου έναντι 19% που πιστώνεται στο κυριότερο αντίπαλό του, τον κυβερνήτη της Φλόριντα, Ρον ντε Σάντις, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos.
Κι αν αυτό δεν είναι από μόνο του ανησυχητικό, σίγουρα ρίγη ανατριχίλας σχεδόν σε κάθε γωνιά της γης σπέρνει η επιπλέον πληροφορία ότι αν οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ γίνονταν σήμερα με μονομάχους τον Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στον Τζο Μπάιντεν, ο πρώτος θα κέρδιζε τον δεύτερο με 37% έναντι 35%.
Τα παραπάνω έρχονται με φόντο τις ποινικές διώξεις εναντίον του πρώην Αμερικανού προέδρου που πέφτουν πλέον σαν το χαλάζι. Μόλις το τελευταίο 24ωρο δημοσιοποιήθηκε η επιστολή με την οποία ο Τραμπ πληροφορήθηκε ότι ερευνάται επίσημα από το υπουργείο Δικαιοσύνης για την αιματηρή εισβολή του όχλου στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου του 2021.
Νομικοί μπελάδες vs υψηλή δημοτικότητα
Όσο όμως ο Τραμπ διώκεται ποινικά στη Φλόριντα για παράνομη κατοχή απόρρητων κρατικών εγγράφων και στη Νέα Υόρκη για χρηματική αποζημίωση στη πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς, με αντάλλαγμα τη σιωπή της για την ερωτική τους σχέση, τόσο γρηγορότερα σκαρφαλώνει η δημοτικότητα του, εγείροντας το ερώτημα μήπως οι ΗΠΑ βάζουν τα χέρια τους και βγάλουν τα μάτια τους ξανά.
Σαφώς και αυτό δεν σημαίνει ότι η δικαιοσύνη δεν πρέπει να κυνηγήσει τον Αμερικανό μεγιστάνα για όλες τις παράνομες πράξεις του, απλά ότι ο διχασμός του αμερικανικού εκλογικού σώματος απέναντι σε αυτό το σερί διώξεων -με σημαντικό τμήμα του να πιστεύει πραγματικά ότι πρόκειται για κυνήγι μαγισσών- δεν αφήνει μεγάλη αισιοδοξία για τα μελλούμενα.
Οπότε το ερώτημα είναι πριν το «λάθος» γίνει «σφάλμα» μεγατόνων, μήπως χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση στο μεγάλο αυτό αμερικανικό πρόβλημα;
Ο Τραμπ δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος ηγέτης που διώκεται ποινικά. Σύμφωνα με έρευνα του Foreign Policy τουλάχιστον 73 ηγέτες σε 53 δημοκρατικές ή ημιδημοκρατικές χώρες –η πλειοψηφία των οποίων μάλιστα κατέβηκε με επιτυχία σε εκλογές μετά την παραπομπή τους- ήρθαν αντιμέτωποι με τον πέλεκυ της δικαιοσύνης από το 2000 μέχρι σήμερα.
Τα παραδείγματα των ξένων
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι μόνο τα τελευταία 5 χρόνια η Νότια Κορέα έχει καταδικάσει δύο από τους πρώην προέδρους της με διάφορες κατηγορίες διαφθοράς.
Ο λόγος για τον Λι Μιόνγκ –μπακ που θήτευσε στο ανώτατο αξίωμα της χώρας από το 2008 έως το 2013 και την διάδοχο του Παρκ Γκεουν–χιέ που παραπέμφθηκε το 2017. Αμφότεροι έλαβαν χάρη στη συνέχεια από τους επόμενους προέδρους της Νότιας Κορέας, ενώ εξέτιαν την 20ετή περίπου ποινή τους.
Και επειδή ο… αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω, στη Ευρώπη ο Γάλλος πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί βρέθηκε ένοχος για δωροδοκία το 2021 και καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλάκισης. Τα δύο από αυτά τα χρόνια επιβλήθηκαν με αναστολή, ενώ το εναπομείναν έτος θα το εκτίσει ο σύζυγος της Κάρλα Μπρούζι σε κατ’ οίκον περιορισμό, όπως αποφάσισε δικαστήριο του Παρισιού τον περασμένο Μάιο.
Μόλις πέρυσι εξάλλου η πρώην πρόεδρος της Βολιβίας, Τζανίν Ανιέζ, που έγινε υπηρεσιακή πρόεδρος το 2019 μετά την παραίτηση του Έβο Μοράλες, καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία ότι κατέλαβε παράνομα το ανώτατο αξίωμα της χώρας.
Το μεγάλο ερώτημα για τις ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ το ερώτημα αυτή τη στιγμή είναι, ότι παρότι κανείς δεν περιμένει ο Τραμπ να πέσει στα μαλακά, όπως συνέβη στις δύο προηγούμενες παραπομπές του, θα επιτευχθεί τελικά η καταδίκη του για μια από τις πολλές διώξεις που τον αφορούν;
Ή μήπως θα έχει τελικά την τύχη του εκλιπόντα Σίλβιο Μπερλουσκόνι που εμφανίστηκε 30 φορές στο δικαστήριο για κατηγορίες που αφορούσαν από δωροδοκίες μέχρι σεξουαλικές επαφές με ανήλικη, αθωώθηκε για τις 10 από αυτές και καταδικάστηκε σε εφτά χρόνια φυλάκιση μόνο για τον χρηματισμό της ανήλικης πόρνης Ρούμπι για σεξ και για κατάχρηση εξουσίας στην προσπάθεια του να αποσιωπήσει την υπόθεση στο πλαίσιο των περιβόητων μπούνγκα μπούνγκα πάρτι.
Το δίχως άλλο και μια επανάληψη της περίπτωσης του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος καταδικάστηκε για διαφθορά, πυροδοτώντας μια πολιτική κρίση το 2019 που ακόμα ταλαιπωρεί το Ισραήλ είναι αποφευκτέα,
Όποιο κι αν είναι η δικαστική ετυμηγορία στην περίπτωση του Τραμπ, ο φόβος ότι θα αφορά περισσότερο τους θεσμούς της χώρας από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, παρά τον ίδιο τον Αμερικανό πρώην πρόεδρο και τον στόχο του να καταλάβει και πάλι την προεδρία της χώρας, είναι και βάσιμος και σοβαρός.
