Άνδρες, γυναίκες και παιδιά -κάποιοι εξαφανισμένοι για χρόνια- επανενώθηκαν με τις οικογένειές τους μετά την απελευθέρωσή τους από τις διαβόητες φυλακές του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία.
Σε δημοσίευμά της, η βρετανική εφημερίδα Guardian μιλάει για δάκρυα «χαράς» και «θλίψης».
Καθώς οι Σύροι αντάρτες υπό την ηγεσία της ισλαμιστικής ομάδας Hayat Tahrir al-Sham (HTS) κατέλαβαν τη μία πόλη μετά την άλλη στον δρόμο προς τη Δαμασκό, αναγκάζοντας τον Μπασάρ αλ Άσαντ να εγκαταλείψει τη χώρα, άνοιξαν επίσης τις πόρτες των διαβόητων φυλακών του καθεστώτος, στις οποίες εξαφανίστηκαν πάνω από 100.000 άνθρωποι κατά τη διάρκεια σχεδόν 14 ετών εμφυλίου πολέμου.
Πολλοί βγήκαν αδύναμοι και αδυνατισμένοι βλέποντας μετά από καιρό το φως του ήλιου, υποδεχόμενοι κλαίγοντας τα μέλη της οικογένειάς τους που δεν είχαν ιδέα ότι ήταν ακόμα ζωντανοί. Κάποιοι πάσχιζαν να συνειδητοποιήσουν ότι ο Άσαντ είχε φύγει – μερικοί που κρατήθηκαν στις φυλακές ακόμα περισσότερα χρόνια δεν είχαν καν μάθει ότι είχε διαδεχθεί τον πατέρα του, Χαφέζ, ο οποίος πέθανε το 2000.
Δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι έχουν μέχρι στιγμής απελευθερωθεί από τις φυλακές της Συρίας, σύμφωνα με τον Rami Abdurrahman του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Χιλιάδες απελευθερώθηκαν από τις φυλακές του Άσαντ στη Συρία
Τα επαληθευμένα βίντεο από τη Δαμασκό έδειχναν δεκάδες γυναίκες και μικρά παιδιά να κρατούνται σε κελιά, με τους αντάρτες να ανοίγουν τις πόρτες λέγοντάς τους να μη φοβούνται. Οι διαβόητες για τα σκληρά βασανιστήρια φυλακές μέσα και γύρω από την ίδια τη Δαμασκό -συμπεριλαμβανομένης της φυλακής Sednaya, της πιο διαβόητης, όπου δορυφορικές εικόνες έδειξαν ότι το 2017 κατασκευάστηκε ένα νέο κρεματόριο για την απόρριψη των πτωμάτων- άνοιξαν νωρίς την Κυριακή.
Υπάρχουν αντικρουόμενες αναφορές για υπόγειες πτέρυγες κελιών στις οποίες δεν έχει γίνει ακόμη δυνατή η πρόσβαση. Υπάρχει ένα δίκτυο υπόγειων φυλακών στις οποίες το καθεστώς έδειξε το πιο σκληρό του πρόσωπο.
Οι φωτογραφίες και τα βίντεο των επανενωμένων οικογενειών είναι συγκινητικές. Όπως αναφέρει το βρετανικό δημοσίευμα, κάποιες από τις ιστορίες των φυλακισμένων είναι συγκλονιστικές και θα χρειαστούν χρόνια για να γίνουν γνωστές.
Το Al-Arabiya μετέδωσε πλάνα από μια οικογένεια που έφτασε στη Δαμασκό για να συναντήσει τον απελευθερωμένο γιο της, με τη φωνή της ηλικιωμένης μητέρας να σπάει από τη συγκίνηση καθώς τον αγκάλιαζε για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια.
Ιστορίες που συγκλονίζουν
Ο Raghad al-Tatary, ένας πιλότος που αρνήθηκε να βομβαρδίσει την πόλη Χάμα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης κατά του Χαφέζ αλ Άσαντ τη δεκαετία του 1980, απελευθερώθηκε μετά από 43 χρόνια.
Η Tal al-Mallouhi, 19 ετών όταν συνελήφθη το 2009 για ένα blogpost που επέκρινε την κρατική διαφθορά, βρέθηκε ζωντανή.
Ένας ξυρισμένος άνδρας ο οποίος έτρεμε είχε υποστεί τέτοια βασανιστήρια που είχε χάσει τη μνήμη του και δυσκολευόταν να μιλήσει. Η οικογένειά του είπε ότι ήταν 20 ετών και φοιτητής Ιατρικής όταν εξαφανίστηκε πριν από 13 χρόνια.
Χιλιάδες διαδηλωτές συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της αραβικής άνοιξης του 2011 επειδή μίλησαν κατά της κυβέρνησης. Έγγραφα που διέρρευσαν έδειξαν ότι ο κρατικός μηχανισμός ασφαλείας θεωρούσε τη φυλάκιση ως βασικό μέσο για την καταστολή της διαφωνίας. Καθώς ο πόλεμος βάθαινε, το τεράστιο δίκτυο των υποκαταστημάτων ασφαλείας, των κέντρων κράτησης και των φυλακών έγινε διαβόητο για τις βάναυσες μεθόδους βασανιστηρίων τους.
Πολλοί Σύροι πληροφορήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τις αρχές ότι οι συγγενείς τους είχαν εκτελεστεί. Για πολλούς εξακολουθεί να υπάρχει μια αγωνιώδης αναμονή, ελπίζοντας παρά τις πιθανότητες ότι οι αγαπημένοι τους θα βρεθούν τελικά ζωντανοί.
Σε έναν μεγάλο σταθμό λεωφορείων στο κέντρο της Δαμασκού, ο ακτιβιστής Abdulkafi al-Hamdo, ο οποίος εγκατέλειψε το Χαλέπι με τη νεαρή οικογένειά του το 2016 για να μείνει για χρόνια εξόριστος στην Ιντλίμπ, βιντεοσκόπησε τον εαυτό του να συναντά ανήσυχες οικογένειες που περίμεναν αυτοκίνητα και λεωφορεία που άφηναν ελεύθερους κρατούμενους την Κυριακή.
Μια γυναίκα είπε ότι ο γιος της ήταν 18 ετών όταν συνελήφθη το 2012 – έκτοτε δεν έχει ακούσει ή δει τίποτα γι’ αυτόν. «Όλες αυτές οι οικογένειες εδώ έχουν μεγάλο φόβο στις καρδιές τους ότι οι γιοι τους είναι νεκροί», είπε. «Κάποιες από αυτές έχουν μια μικρή ελπίδα, ένα παράθυρο ελπίδας, ότι τα παιδιά τους θα είναι ζωντανά». Αυτή είναι η πραγματικότητα για εκατοντάδες και χιλιάδες Σύρους από χθες, που άλλαξαν όλα με την ανατροπή του Άσαντ.
